Öncelikler ve Beklentiler

Birçoğumuzun sorunudur,önceliklerini belirleyememek veya beklenti içinde olmak veya birilerinin beklentisi olmak. Ve bence bütün ilişkileri perişan eden de bu üç durumdan biri ya da hepsi.

Bazı sabahlar uyandığımda aklımda bir cümle,düşünce dolaşır durur.Onun üzerine kendi kendime konuşurum,blog yazma fikri de bu sebeple çıktı zaten.Bu sabahın düşüncesi de bu konu oldu.Arkadaşlıklarımı düşündüm.Çok yakın olduklarım,yakın olduğumu sandıklarım,uzak olanlarım ve uzak olduklarını sandıklarım.

Herhangi birinden bir beklentim var mı diye düşündüm?Ne bileyim?Araması olabilir yanımda olması olabilir beni onaylaması olabilir,sevmesi olabilir.Minicikten,kocamana kadar.Bir de benden beklentisi olanları düşündüm.Onları farketmek çok kolay değildi,dillendirilenler değil de,dillendirmeyenleri yani.Beklentilerini söyleyenlerle herhangi bir sorun yok,çünkü istemek çok doğal bir durum.Ama cevabı beğenmeyenler ve sonrası problem.Sadece cevabı beğendirmek için hareket etmek daha büyük problem.

Kendime dönüp bakınca,birkaç sene öncesine kadar hep cevaplarımı beğendirmeye çalıştığımı farkettim.Ayıp olmasın diye,ya beni sevmezse diye çeşitli kendimi zayıf,aciz görme nedenleriyle hep benden isteneni yapmaya çalıştım.İstemediğim halde evet dediğim herşey bütün ağırlığıyla üstüme yapışıp kalıyordu,sonuç mutsuz Funda,belki biraz da kurban Funda.Galiba kendime acımayı seviyordum ama olsundu çevremdeki insanlar da beni seviyordu.Benden birşeyler istemeleri beni sevdikleri anlamına gelmiyor muydu?Ben her isteneni yapabilirdim,süper Fundaa…

Uyanma anım,nerede ne zaman ne sebeple oldu hatırlamıyorum.Sanırım kendimi çok yorgun ve mutsuz hissettiğim bir yerlerdeydim.İnsanların beni sevmeleri için neden uğraştığımı sorgulamaya başladım.Acaba beklentilere cevap vermeye çalışmak kendime de onlardan beklenti yaratma hakkı görmek için miydi?Bilmiyorum.Beklentiler yarattım mı?Bilmiyorum.

Ve yavaş yavaş kendimi uzaklaştırmaya başladım.Uzaklaştıkça beni çok yoran ilişkilerimi daha çok farkettim.Önceliğimi kendi sevdiğim insanlara yönlendirdim ve beni de sevenler diye ayrı bir kategori oluştu.Tabi,bu arada şartlar ve mecburiyetler sebebiyle hayatıma giren insanlar oldu.Yeni tanıştıklarımla ilgili de hatalar yaptım,yanlış öncelikler verdim ama düzeltebildim.Ve son zamanlarda beni sadece Funda olarak seven insanlarla doldu hayatım.Funda’yla konuşmak için,Funda’da olsun diye.Funda o anda istemiyor diye küsmeyen,sitem etmeyen,ısrar etmeyen ve zorlamayan.Beni özgürleştiren,saygı duyan,yormayan,mutlu eden ilişkiler.

Öncelikler mi?Kendi çekirdek ailem en başta gelmek üzere,o anda gönlüm kiminle olmayı,ne yapmayı seçiyorsa o.Beni önceliğine almayan insanlar mı?Biliyor musunuz?Yazdığım anda düşündüm bu konuyu da,ben istiyorum diye benimle görüşmek zorunda olsalar,yukarıda yazdığım her satıra ihanet etmez miydim?Çağrılmadığım,olmadığım hiçbir an beni üzmüyor artık.Tabi,çağrıldığım,ısrar gördüğüm yere gitmediğim için gördüğüm tepkiler de hiç sorun değil benim için.

Tercihlerine saygı duymadığım,tercihlerime saygı duymayan bütün ilişkilerden kendimi arındırdım.Bütün beklentilerimi sıfırlayabildim mi bilemiyorum,çok ayrıntılı düşünmem gerek.Fakat beklentilerimi kestiğim ilişkilerimin çok daha keyifli ve mutlu edici olduğunu farketmek bana yeni bir bilinç kapısı açtı.

Haydi sen de bir düşün!Kendi beklentilerini,senden beklenilenleri,mecbur hissettiklerini ve asıl önceliklerini…

Sevgi ve Dostlukla

GÜLÜMSEYEREK